Lekker rebelleren
Als je aan rebelleren denkt, heb je altijd wel íemand uit je omgeving in je hoofd. Of misschien heb je meteen van jezelf een moment in je hoofd.
Het ergens niet mee eens zijn of juist enorm staan voor jouw visie en dan gaan rebelleren. Of misschien kan je ook heel goed schoppen om het schoppen, gewoon even met de botte bijl er vol in hakken, knuppel in het hoenderhok effect.
Tijdens de coaching opleiding de Levensbronnen, waren we aangekomen bij de tweede Levensbron: Vrijheid en Passie. Deze ontwikkelt zich tijdens je puberteit, wanneer je leert wat jouw gevoelens en emoties zijn, wat seksualiteit is, waar jouw passie ligt en zeker ook wat jouw grenzen zijn.
Dat is het moment dat je experimenteert met emoties, gevoelens, grenzen, wat dan ook en ook het moment dat je je losrukt van de verwachtingen van anderen en op onderzoek gaat naar je eigen ik.
Hoe meer ik theoretisch leerde over deze Levensbron, hoe meer ik op zag tegen de gevoelens die hier tevoorschijn zouden komen. Hoewel ik me best herkende in de Levensgenieter, leek de Martelaar bijna op schoot van de levensgenieter te zitten. Ik voelde me snel schuldig als ik genoot van het leven. Was ik dat wel waard? Zou het wel goed blijven gaan? Wat als je nu geniet en ik doe iets verkeerd? Wat moeten anderen wel niet denken…ga zo maar door!
De Rebel hoort als schaduw archetype ook thuis in deze bron en die herkende ik totaal niet!
Ja, ik kon een paar goede in mijn directe omgeving aanwijzen, maar in mijzelf? Nee, daar is Sylvia te braaf voor! Misschien vroeger ooit, maar dat kon ik me niet herinneren.
Nee, ik ben als puber juist altijd heel braaf geweest. Ik heb wel wat kattenkwaad uitgehaald en met alcohol geëxperimenteerd, maar niks heftigs.
Ik was vooral bezig om het mijn moeder niet te moeilijk te maken na het overlijden van mijn vader. Ik was 15 en hij ontviel ons na een verkeersongeval, vrij abrupt dus.
Voor mijn gevoel heb ik er vanaf dat moment altijd alles aan gedaan om haar verwachtingen waar te maken. Voor haar haalde ik het gymnasium, voor haar ging ik naar de uni. En nu ik dit schrijf, realiseer ik me dat ik na mijn 1e jaar op de uni wél de Rebel ben geweest, want met een grote ruzie koos ik voor mezelf, voor het HBO. Maar dan wel een richting die zij goedkeurde.
Zo heb ik dus nooit de verantwoordelijkheid voor mijn eigen levensvreugde genomen. Heb me nooit losgebroken van die onzichtbare band, tot ik een flink stuk ouder was.
Ik heb ook altijd moeite met rebellerende mensen of ruziënde mensen die de grenzen opzoeken. Want wat als…tja, wat als wat?
En dus ontstond tijdens de opleiding mijn zoektocht naar de Rebel in mij. Hoe kon ik de Rebel in mij zo afwezig zien, terwijl ik getrouwd ben met een mega rebel en mijn dochter zelfs het ambt van Rebel heeft verbeterd…moeilijk, moeilijk, maar goede spiegels!
Tijdens het hele proces heb ik echt wel geprobeerd om te “rebelleren” op mijn manier. Me een keer niet aan de regels houden, ik ben zelfs een keer in een vreemde stad door rood overgestoken, een grote stap voor mij! Maar door de zoektocht naar de schaduw archetypes in mij, lukt het ook steeds beter om de balans te vinden in de Levensgenieter. Genieten van muziek, kunst, het leven en de mensen om me heen. Ik neem veel meer de verantwoordelijkheid voor mijn eigen levensvreugde. En dat voelt heerlijk! En zeker is de negatieve innerlijke stem van de martelaar nog geregeld aanwezig. Het lukt me gelukkig steeds vaker deze te negeren, wanneer ik hoor dat ik weer iets niet goed doe, of dat iets vast mijn schuld is. Ik zeg gelukkig steeds minder vaak “sorry” voor dingen waar ik niks aan kan doen. En die Rebel, ach, we gaan nog steeds niet hand in hand, maar dat hóeft ook helemaal niet.
Wil jij meer inzicht in jezelf en je balans en schaduw archetypes? Dan kan ik je de Levensbronnen opleiding in persoonlijk verbonden leiderschap zeker aanraden! Het heeft me veel geleerd en ik blijf leren, super fijn!
