Onmacht… over dit thema voor een blog heb ik lang na moeten denken. Want eigenlijk ben ik iemand die daar nooit zoveel gevoel bij heeft. Wanneer er zaken spelen in mijn leven, los ik ze op, of accepteer ik dat het niet lukt. En dan zit ik het uit. Want uiteindelijk gaat alles over en komt alles goed, daar ben ik van overtuigd.
Maar juist daarom interessant om mijn tanden te zetten in dit thema. Eerst maar eens wat onderzoek; wat wordt in het algemeen verstaan onder onmacht? De Dikke van Dale omschrijft het heel kort als ‘een gevoel van machteloosheid’. Dus dat is het, je raakt de macht over iets kwijt, je kan een situatie niet overzien, oplossen of bevatten. Je voelt je onmachtig. Wat een mooi woord! On-machtig. Wanneer ik het langzaam en met die klemtoon uitspreek, voel ik het. On-machtig: niet machtig, en dus niet krachtig, niet in staat iets te doen. Een verdrietig gevoel geeft het bijna… En hoewel ik onmacht dus niet vaak voel, begin ik het nu wel beter te begrijpen.
In de tijd van Corona voelden veel mensen zich onmachtig. Het leven over de hele wereld veranderde, alle controle leek weg te zijn en men wist niet meer wat nu te doen en hoe te reageren. Niemand had er invloed op, het probleem was te groot. Veel mensen voelden zich teleurgesteld, want het leek of ook een ander, zeg bijvoorbeeld de overheid, geen oplossing kon bieden. Teleurstelling, hulpeloosheid, hopeloosheid, machteloosheid; allemaal emoties die samenhangen met onmacht.
Corona is een duidelijk voorbeeld dat ons allemaal raakte. Maar wat als er iets is in je eigen invloedssfeer, waar je toch geen invloed op hebt?
Persoonlijk heb ik dit meegemaakt toen mijn zoon in zijn puberjaren diepongelukkig werd. De hormonen zorgden bij hem voor neerslachtigheid. Op een andere leeftijd zou men het een depressie of burn-out noemen, in de puberjaren worden kinderen gewoon ‘lastig’ gevonden. Hij wás ook lastig, voor ons thuis, voor school, voor mensen op zijn werk, voor zijn vrienden. En ik heb me weleens onmachtig gevoeld toen. Maar ik wist altijd ‘ook dit gaat weer over’. Soms kan je gewoon geen (of zeer beperkt) invloed uitoefenen op een situatie. Accepteren en uitzitten is dan het devies. Maar dit geldt voor mij; blijkbaar kan ik dat.
Wanneer jij nou iemand bent die het lastig vindt de macht over zaken los te laten, of juist te grijpen, -want dat is ook een vorm van onmacht- kijk dan eens wat de Levensbronnen® voor je kunnen doen.
In de Levensbron Kracht en Grootsheid leer je omgaan met macht en onmacht, met kracht en je eigen grootsheid. Durf jij de Held te zijn, die verantwoordelijk neemt, dingen oppakt maar ook weet en voelt wanneer hij moet afwachten? Leer de Held in jezelf kennen. Reken af met onmacht, en leer de dingen op te pakken, aan te pakken óf te accepteren.
