Eenzaamheid…. Er wordt zoveel over gesproken, het lijkt een van de grootste problemen van deze tijd te zijn. Jong en oud heeft er last van. Maar wat is eenzaamheid nou precies? Wat ik lees in de media is dat eenzaamheid betekent dat je te weinig anderen ziet, te weinig met anderen omgaat. Dat je je niet verbonden voelt.

Op het gevaar af dat ik een knuppel in het hoenderhok gooi, wil ik graag eens ingaan op de woorden ‘alleen’ en ‘eenzaam’ en je misschien eens een andere kant hiervan laten zien… Je kunt deze woorden namelijk ook anders lezen.  Dit wordt een blog van woordkunst ☺

Wij zijn namelijk allemaal met elkaar verbonden. Diep van binnen. We zijn alleen verleerd op een diep niveau te communiceren en die eenheid te voelen. En volgens mij maakt dat, dat we de meer oppervlakkige contacten nodig hebben van een kopje koffie of een bezoekje. Maar laat het eens echt binnenkomen; we zijn allemaal verbonden. We zijn misschien anders van uiterlijk, van karakter, maar in onze diepste kern zijn we allemaal hetzelfde. We zijn al één. 

Zeg het eens hardop: ‘Al-één’. Kun je het voelen? Wanneer ik dit woord op die manier hardop uitspreek, voel ik een diepe rust over me komen. Een soort innerlijk weten dat alles wat ik nodig heb in mij is, omdat ik onderdeel ben van een groter geheel. Onderdeel van het AL zou je kunnen zeggen. Ik hoef alleen maar in te tappen op de universele frequentie om te voelen dat alles goed is, alles er is, alles ís. Dus kan ik nooit alleen zijn. Want ik ben al-één. Voel je het verschil? 

En dan dat andere woord; eenzaam. Die ga ik ook ontleden… Wat het voor mij namelijk zegt, is dat je pas één kan zijn, wanneer je samen bent. En dat impliceert voor mij dus dat ik een ander nodig heb om gelukkig te zijn. En alles in mij komt daartegen in opstand. Natuurlijk is het fijn om je te verbinden met andere mensen, maar het zou niet nodig moeten zijn om je goed te voelen. Ik kan dat in mezelf vinden. En andere mensen zijn een fijne aanvulling. Maar geen noodzaak om me goed te voelen. 

Dit geldt voor mij… en misschien ben ik raar daarin 😉

Maar ik wil je vragen, wanneer je eenzaam bent, de woorden eens goed te doorvoelen. Ben jij alleen één wanneer je samen bent en voel je je daarom eenzaam? En wat zou er gebeuren wanneer je je verbindt met het al, en daardoor één kan worden. Mooie woorden om eens mee te spelen….

Ken je de Levensbronnen Online al?  Een prachtige methode. En, in het kader van de woorden van deze blog; voelen dat we samen zijn, al die mensen die dit programma afzonderlijk van elkaar volgen en toch verbonden zijn in het ervaren van de Levensbronnen, het spel van je leven.